جستجو برای کارشناسان ، پروژه ها ، نشریات ، دوره ها و موارد دیگر.

هیچ محتوایی وجود ندارد که معیارهای فیلتر را برآورده کند.

ذخایر ارزی یخ زده افغانستان: چه اتفاقی افتاده است ، چه چیزی بعدی است

تصمیم بحث برانگیز رئیس جمهور بایدن با هدف قطع یک گره حقوقی گوردیان و بودجه آزاد برای سهولت در حال تعمیق بحران اقتصادی است.

سه شنبه ، 1 مارس 2022 / توسط: ویلیام برد ، دکتری

دستورالعمل اجرایی رئیس جمهور بایدن مسدود شده بیش از 7 میلیارد دلار ذخایر ارزی خارجی افغانستان که در بانک مرکزی ایالات متحده نگهداری می شود ، سردرگمی و مصائب خود را به دنبال داشت. و جای تعجب نیست: دولت به دنبال تعادل مجموعه پیچیده ای از ملاحظات حقوقی ، سیاست خارجی و سیاسی بود.

یک خط از مردم که در خارج از بانک در کابل ، افغانستان منتظر هستند. 29 آگوست 2021. (جیم هویلبروک/نیویورک تایمز)

پس از ماهها تصمیم گیری به تأخیر افتاد ، دستور 11 فوریه در یک مقطع مهم برای انفجار اقتصادی و فاجعه بشردوستانه افغانستان قرار گرفت. این امر به دنبال این بود که برخی از ذخایر را دوباره برای افغانستان - اما نه طالبان - در دسترس قرار دهد ، در حالی که بقیه همچنان مشمول دادخواستهای فدرال علیه طالبان توسط قربانیان ایالات متحده از حملات 11 سپتامبر هستند. در اینجا راهنمایی برای آنچه اتفاق افتاده است ، چه اتفاقی می افتد و مهمتر از همه ، آنچه دولت ایالات متحده باید اکنون انجام دهد.

چه کاری انجام شد

دستورالعمل اجرایی بایدن براساس اعلامیه امنیت ملی ایالات متحده و اضطراری سیاست خارجی ناشی از "بحران گسترده بشردوستانه در افغانستان ... و پتانسیل افزایش فروپاشی اقتصادی" بود. دستورالعمل اجرایی ادعا می کند که حفظ دارایی بانک داور افغانستان (بانک مرکزی افغانستان یا DAB) "از اهمیت بالایی برای پرداختن به این اضطراری ملی و رفاه مردم افغانستان برخوردار است."دارایی های ارزی DAB که توسط بانک ذخیره فدرال نیویورک نگهداری می شود ، مبلغ بالغ بر 7 میلیارد دلار - که از 15 اوت توسط خزانه داری ایالات متحده منجمد شده است - طبق دستور اجرایی ، باید مسدود و به یک حساب تلفیقی منتقل شود.

کاخ سفید اظهار داشت: دولت به دنبال تسهیل دسترسی به 3. 5 میلیارد دلار از این دارایی ها به نفع مردم افغانستان و آینده افغانستان در انتظار تصمیم قضایی است. "

نتیجه دعوای مدنی جاری توسط برخی از خانواده های قربانیان 11 سپتامبر تعیین می کند که چه اتفاقی برای نیمی دیگر از وجوه می افتد. یک گروه از شاکیان در سال 2012 یک حکم اجمالی به ارزش بیش از 6 میلیارد دلار به علاوه سود انباشته، علیه متهمان متعدد متفاوت - از جمله جنبش طالبان - صادر شد.

وزارت دادگستری ایالات متحده، در یک بیانیه منافع در 11 فوریه (SOI) به دادگاه، استدلال می کند که این جایزه باید به شدت کاهش یابد زیرا قانون بیمه خطر تروریسم در سال 2002 (TRIA) "به مدعیان اجازه می دهد که دارایی ها را فقط برای برآورده کردن قضاوت های مربوط به آنها ضمیمه کنند. خسارات جبرانی – به جای تنبیهی –. این امر حداکثر اندازه هر گونه حکم ممکن را تا 4. 7 میلیارد دلار کاهش می دهد، به این معنی که 3. 5 میلیارد دلار ذخیره باقی مانده مشمول دعوی قضایی برای ارضای کامل دعاوی در پرونده های موجود در دادگاه کافی است.

واکنش ها و انتقادات

در ظاهر، به نظر می رسد که این یک تمرین سنگین قدرت ایالات متحده در برابر یک کشور کوچک با سابقه طولانی تری به عنوان یک دولت-ملت مستقل نسبت به همسایگانش، یکی از اولین اعضای سازمان ملل متحد است. که در سال 1946 به آن ملحق شد. DAB خود سابقه طولانی تری نسبت به بسیاری از بانک های مرکزی دارد که به سال 1939 (تقریبا ربع قرن پس از تأسیس سیستم فدرال رزرو ایالات متحده) بازمی گردد.

علاوه بر این، اپتیک اعلام وضعیت اضطراری ملی ایالات متحده به دلیل وضعیت وخیم در افغانستان و سپس واگذاری بیش از نیمی از دارایی های مسدود شده DAB مشروط به اعطای بالقوه به شهروندان ایالات متحده، نگران کننده است، به خصوص که هیچ افغان و طالبان در برنامه ریزی یا اجرا مشارکت نداشته اند. حملات 11 سپتامبرقابل درک است که انتقاد و خشم گسترده بوده است.

با این وجود، باید کاری انجام می‌شد - بی‌عملی می‌توانست منجر به اجرای احکام دادگاه شود که بیش از 7 میلیارد دلار را به شاکیان 11 سپتامبر تحویل دهد. شاید می شد رویکرد متفاوتی در پیش گرفت. به عنوان مثال، وزارت دادگستری می‌توانست بر اساس استدلال قانونی خود در SOI، در مورد ماهیت پرونده‌های دادگاه سنجیده باشد. اما هیچ راه‌حل ایده‌آل یا آسانی وجود نداشت، و منافع حقوقی متفاوت و کاربرد پیچیده قوانین مختلف ایالات متحده، انتخاب‌ها و مبادلات دشواری را به همراه داشت.

بعد چه اتفاقی می افتد

هیچ راهی برای پیش‌بینی تخصیص نهایی پولی که مشمول رسیدگی دادگاه است وجود ندارد. اگر شاکیان شکست بخورند، این بخش از ذخایر نیز می تواند به نفع مردم افغانستان در دسترس باشد.

Soi می گوید ، آیا شاکیان در واقع حق دریافت وجوه را دارند ، یک سؤال قانون اساسی را مطرح می کند. آنها از طالبان شکایت کرده اند و ذخایر متعلق به دولت افغانستان است ، اما همانطور که سوئی خاطرنشان می کند ، "صلاحیت شناخت یک دولت خارجی منحصراً با رئیس جمهور استوار است و موضوع تحقیق قضایی نیست ... [و] ایالات متحده چنین نکرده استبا این وجود تصمیمی مبنی بر اینکه آیا طالبان یا هر نهاد دیگری را به عنوان دولت افغانستان به رسمیت می شناسد ، تصمیم گرفت. "علاوه بر این ، طبق قانون ایالات متحده که در SOI ذکر شده است ، "رژیمی که به عنوان دولت یک کشور شناخته نمی شود ، حق مالکیت املاک متعلق به آن ایالت واقع در ایالات متحده را ندارد."

خلاصه ، SOI استدلال می کند که شاکیان "باید نظریه مالکیت را توسط طالبان ایجاد کنند که نیازی به این دادگاه - چه صریح و چه با دلالت - برای تعیین خود در مورد هویت دولت افغانستان ندارد."اما دشوار است بدانید که چگونه می توان مالکیت طالبان از ذخایر ارز DAB را بدون چنین عزم برقرار کرد.

استفاده از ذخایر برای بهره مندی از مردم افغانستان

با مراجعه به بخش دیگر ذخایر ، قانون ایالات متحده مستلزم آن است که نماینده ای از افغانستان تأیید شده توسط وزیر امور خارجه ایالات متحده در انتقال این وجوه. سوال اول این است که چه کسی برای انجام این کار انتخاب خواهد شد؟همچنین ، آیا آن طرف مایل به ورود به سیستم است ، و اگر چنین تحت شرایطی باشد؟

دوم ، یک مقام ارشد دولت اعلام کرد که ایالات متحده "یک صندوق اعتماد شخص ثالث را تأسیس می کند-که 3. 5 میلیارد دلار را اداره می کند ... و اطمینان حاصل می کند که از این پول به نفع مردم افغانستان استفاده می شود."

چنین ابزاری برای اطمینان از اعتبار ، اثربخشی ، به موقع بودن و پاسخگویی خود نیاز به طراحی دقیق و مهندسی مالی سالم دارد - به ویژه برای مردم افغانستان. حاکمیت ، مدیریت ، ترتیبات مالی ، اجرای و نظارت و نظارت بر چنین صندوق اعتماد بسیار مهم خواهد بود. صندوق های اعتماد برای کشورهای تحت تأثیر درگیری دارای سابقه مختلط در سراسر جهان از جمله در افغانستان هستند و بسیاری از آنها به طور کامل شکست خورده اند. یک استثناء قابل توجه صندوق اعتماد بازسازی افغانستان است که ممکن است دروس مفیدی را ارائه دهد. با این حال ، صندوق اعتماد پیشنهادی برای ذخایر متفاوت خواهد بود-جداکننده تنها با یک منبع وجوه ، بلکه به عنوان مثال ، برای اطمینان از اینکه دولت ایالات متحده از تصمیم گیری صندوق اعتماد و پاسخگویی به یک بازداشت می ماند ، به چالش کشیده است. تعداد ذینفعان مختلف.

سوم این سؤال است که 3. 5 میلیارد دلار برای آن استفاده خواهد شد. وسوسه تخصیص بیشتر پول برای کمک های بشردوستانه قابل درک است اما باید در برابر آن مقاومت کرد. ذخایر ارزی که افغانستان ایجاد کرده است یک منبع ملی گرانبها است ، یک کوسن ارزشمند برای استفاده از آن استفاده می کند زیرا باید از ذخایر ارزی هر کشور استفاده شود - برای تراز پرداخت ، نرخ ارز ، مدیریت سیاست های پولی و پشتیبانی از سیستم بانکی (900 میلیون دلارذخایر نمایانگر ذخایر ارزی بانکهای تجاری افغانستان است که با DAB واریز شده اند).

در دسترس بودن حتی نیمی از کل ذخایر برای این اهداف فرصتی برای شروع تثبیت اقتصاد و بخش خصوصی فراهم می کند.

علاوه بر این ، به ویژه اگر بخش قابل توجهی از 3. 5 میلیارد دلار برای اهداف بشردوستانه باشد ، باعث کاهش شور و شوق اهدا کنندگان کمک و کاهش کمک هایی که در غیر این صورت می توانستند به جای افزایش کل ارائه دهند. در صورت استفاده از ذخایر برای اهداف غیر انسانی ، این نگرانی می تواند کاهش یابد.

هر چه کاربردهای آنها باشد ، ذخایر نباید به سرعت از بین برود چه رسد به اینکه در یک فروپاشی سقوط کند. بلکه باید به تدریج و هدفمند مورد استفاده قرار گیرد.

یک چشم انداز گسترده تر

با نگاهی به فراتر از مسئله ذخایر ارزی ، اعلامیه ایالات متحده در مورد اضطراری ملی ، یک عمل جسورانه و غیرمعمول از اقتدار ریاست جمهوری صریحاً به منظور حمایت از مردم و اقتصاد کشور دیگر است. روح این اعلامیه اضطراری باید به طور گسترده ای مجموعه کامل سیاست ها و مداخلات دولت ایالات متحده را به نمایندگی از مردم افغانستان انرژی بخشد. نمایشی قوی از اقدامات و نتایج ، که نیازی به انتظار برای مرتب سازی در مورد ذخایر یخ زده و سایر موضوعات قانونی نیست ، برای اطمینان از منتقدان اقدامات 11 فوریه که به نفع آنها انجام شده است ، مسیری طولانی را طی می کند. افغانستان ، همانطور که در دستورالعمل فصاحت بیان شد.

آرامش بیشتر تحریم های ایالات متحده در 25 فوریه ، امکان بسیاری از معاملات تجاری و روشن شدن نهادهای دولتی افغانستان مشمول تحریم های علیه طالبان ، شبکه حقانی و افراد مرتبط نیست ، گامی امیدوار کننده است.

به عنوان مثال ، باید بیشتر انجام شود ، به 1) افزایش و به طور مؤثر کمک های بسیار مورد نیاز را انجام دهید. 2) رویکردهای عملی و واقع بینانه نسبت به مقررات ضد پولشویی (از جمله تمایز بین جلوگیری از حمایت مادی قابل توجه از طالبان در مقابل نگرانی های عمومی تر پولشویی در جایی که ممکن است انعطاف پذیری لازم باشد) استفاده کنید. 3) از طریق چاپ مسئولیت پذیر اسکناس های اضافی افغانی و استفاده نوآورانه از پرداخت های دیجیتال ، بحران نقدی در داخل کشور را سهولت کنید. و 4) سیستم بانکی افغانستان را حفظ کنید ، که به نوعی از عملکرد بانک مرکزی است و شروع به تثبیت اقتصاد کلان می کند.