حجم عظیمی از محرکهای پولی و مالی تزریق شده به سیستم مالی جهانی طی سال گذشته بحثها و گمانهزنیهای زیادی را در مورد پتانسیل تورم بیشتر ایجاد کرده است. قابل پیش بینی است که بسیاری از مشتریان از ما در مورد مناسب بودن سرمایه گذاری های کالا در چنین محیط تورمی سوال کرده اند. در این بررسی سه ماهه, ما تلاش برای ارزیابی جوانب مثبت و منفی از سرمایه گذاری کالا, در حالی که روشن برخی از باورهای بصورتی پایدار و محکم برگزار شد در مورد مزایای سرمایه گذاری خود را.
به طور کلی کالاها سزاوار جایگاهی در متنوع ترین اوراق بهادار سرمایه گذاری هستند. از لحاظ تاریخی, شمول خود را برای مزایای تورم مصون سازی فراهم می کنند بوده است. در واقع کالاها در 20 سال گذشته از تورم بهتر عمل کرده اند و حدود 60 درصد همبستگی دارند. با این حال, بیش از دوره های طولانی تر از زمان همبستگی است به اندازه کافی پایدار برای توجیه بزرگ نیست, تخصیص استراتژیک به کلاس دارایی. نکته مهم این است که کالاها در دوره های تورم بالاتر زمانی که سهام و اوراق قرضه رنج می برند خوب عمل می کنند. نقش خود را به عنوان یک پرچین تورم قانع کننده تر نسبت به گزینه های دیگر در طول دوره زمانی که نرخ بهره به احتمال زیاد به افزایش است, هر چند که باقی می ماند نسبتا نزدیک به نرخ تورم در تمام محیط های نرخ بهره در ارتباط. سایر وسایل نقلیه رایج محافظت از تورم مانند املاک و مستغلات با افزایش نرخ بهره همبستگی ضعیف تری از خود نشان می دهند.
در حالی که ما یک شتاب قریب الوقوع در تورم گسترده مبتنی بر پیش بینی نیست, محرک جهانی عظیم در سیستم, و همچنین سرمایه گذاری کم در توسعه منابع کالا در طول چند سال گذشته, در نهایت باید فشار تورم کالا بالاتر به عنوان رشد جهانی را بهبود می بخشد.
کالاها همچنین می توانند در بسیاری از موارد به عنوان یک متنوع کننده پرتفوی مهم عمل کنند. بیش از مدت زمان طولانی کالاها به سنتی متعادل 60% سهام/40% ثابت اوراق بهادار متعادل شده اند. کالاها از نظر تاریخی همبستگی متوسطی با حقوق صاحبان سهام و همبستگی منفی با عواید ثابت داشته اند. نقش کالاها به عنوان متنوع کننده ریسک در کل اوراق بهادار سرمایه گذاری به ویژه در دوره های بی ثباتی جغرافیای سیاسی بسیار قوی است. با این حال بزرگترین انتقاد از کالاها این است که در دوره های استرس اقتصادی تنوع دهنده خوبی نبوده اند همانطور که در سال های 2008 و اوایل سال 2009 مشاهده شد که کالاها در یک دوره ضعیف برای دارایی های پرخطر عملکرد ضعیفی داشتند. در طول رکود, همبستگی با یک 60/40 نمونه کارها رفته ا ز-4% به 43%, معنی قیمت کالاها بیشتر از نزدیک با تضعیف سهام دنبال کرده اند. این همبستگی نامطلوب را می توان با این واقعیت توضیح داد که در طول رکود, تورم به طور معمول کاهش می یابد, که نفرت به عملکرد کالا است.
این را می توان در نمودارهای زیر مشاهده کرد که همبستگی یک سبد سهام 60%/40% ثابت را با دارایی های مختلف از جمله کالاها در دوره های عادی اقتصادی و دوره های ضعف اقتصادی نشان می دهد.
در طول چند سال گذشته, کالاها تبدیل شده اند بیشتر مثبت در ارتباط با بازارهای سهام, به عنوان تغییر شرایط اقتصاد کلان شده اند نفوذ غالب در تجارت و جهت بازار. در حالی که نمودار زیر نشان می دهد که همبستگی به احتمال زیاد برای بازگشت به سطوح پایین تر در طول زمان, در دوره های ضعف سهام قابل توجهی, اوراق قرضه با کیفیت بالا ثابت کرده اند که یک منبع بسیار قابل اطمینان تر از تنوع.
از نقطه نظر تاکتیکی سرمایه گذاری کالا در حال حاضر جذاب به نظر می رسد. نسبت به سهام, خردکن (دفتر تحقیقات کالا) معیار تاخیر سرمایه گذاری بیش از شش ماه گذشته بوده است. علاوه بر این رشد اقتصادی جهانی و گذار اقتصادی-اجتماعی در حال توسعه در اقتصادهای نوظهور ممکن است فشار رو به بالا بر تقاضای جهانی برای کالاها ایجاد کند. در سال های پیش رو بازارهای نوظهور از بزرگترین مزایای رشد اقتصادی جهانی بهره مند خواهند شد. تغییر خانوارهای کم عایدی به سمت طبقه متوسط در این اقتصادها منجر به افزایش تقاضا برای کالاها خواهد شد. مصرف کالا به سرعت افزایش می یابد زمانی که سطح سرانه به $5,000-$20,000 برسد و 1.7 میلیارد مصرف کننده در بازارهای نوظهور وجود دارد که به این محدوده سود منتقل شده اند. محرک های پولی, در حالی که شروع به متوسط در چندین کشور, هنوز هم به طور کلی حمایت در سراسر جهان. همچنین اکثر دولت ها هنوز سیاست های مالی انبساطی را پیش می برند. در نهایت, افزایش سرمایه و سرمایه گذاری جریان به بازارهای در حال ظهور در حال حمایت از قیمت کالاها, به عنوان این جریان حمایت از زیرساخت ها و دیگر سرمایه گذاری کالا فشرده. در حرکت نزولی, داده های اخیر خود را قوی تر همبستگی به سهام, کالاها می توانید اضافه کردن نوسانات اضافی به اوراق بهادار سرمایه گذاری.
از نظر وسایل نقلیه سرمایه گذاری واقعی گزینه های مختلفی را در نظر بگیرید از سرمایه گذاری مستقیم در کالاهای واقعی یا سلف کالا وجود دارد. صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و اسکناسهای قابل معامله در بورس عموما تنوع وسیع و نقدینگی خوبی را فراهم میکنند اما بسته به خودروی خاص اشکالاتی نیز دارند. صندوقهای سرمایهگذاری که مستقیما روی سلف کالا سرمایهگذاری میکنند کارایی مالیاتی ندارند زیرا سرمایهگذاران صرف نظر از اینکه این سرمایهگذاری در همان سال فروخته میشود یا خیر هر ساله مالیات میگیرند و بیشتر این شرکتها به صورت مشارکتی شکل میگیرند که نیازمند صدور کی-1 سنگین در سال است. ان ان پیگیری بیشتر از نزدیک به کالاهای اساسی, و یک درمان مالیاتی مطلوب تر, اما تعهدات نا امن از صادر کننده هستند, بالا بردن سوالات ثبات مالی و اعتبار. نگرانی باطنی تر در حال حاضر موضوع " کانتانگو."کانتانگو وضعیتی است که قیمت طولانی تر یک کالا بالاتر از قیمت های فعلی و قیمت های فعلی است. بسیاری از وسایل نقلیه سرمایه گذاری فوق الذکر که به طور مستقیم در سلف کالا سرمایه گذاری به طور منظم رول این سلف از کوتاه مدت بلوغ قرارداد به دیگر مورخ قرارداد با قیمت های بالاتر متحمل از دست دادن. در طول دهه های 1980 و 1990 وقتی کالاها به عنوان طبقه دارایی تلاش می کردند (قیمت های لحظه ای بالاتر از قیمت های سلف) سرمایه گذاران از بازگشت مثبت از این ویژگی برخوردار بودند زیرا قراردادهای تاریخ طولانی تر ارزان تر از قراردادهای بلوغ کوتاه تر بودند ("عقب ماندگی"). در محیط کنونی کانتانگو, بازده در صندوقها که رول سلف کالا به احتمال زیاد دنباله قیمت نقطه و شاخص های مربوطه خود را.
به دلیل این مختصات, و به منظور تنوع بیشتر خطر, لاو, بروکنبرو استراتژی کالا خود را در سرمایه گذاری در یک سبد اوراق بهادار برای کسانی که مشتریان به دنبال قرار گرفتن در معرض کالا متمرکز کرده است: اتنز از تنها از لحاظ مالی قوی ترین ناشران, و صندوق های متقابل و صندوق های سرمایه گذاری که خود را از سهام تولید اساسی کالاها (این صندوق ها از درمان مالیاتی نامطلوب رنج می برند نیست). با توجه به قرار گرفتن در معرض اساسی خود را به بازارهای سهام, این دو سرمایه گذاری گذشته به عنوان نزدیک به عملکرد کالاهای اساسی در ارتباط نیست, و ممکن است واریانس مثبت یا منفی به جنبش قیمت نقطه تولید. در تمام سرمایه گذاری هایی که برای مشتریان استفاده می کنیم تمرکز ما بر روی ابزارهایی است که در معرض تعداد زیادی از کالاهای اساسی قرار دارند.
به طور خلاصه, کالاها را حس به عنوان بخشی از یک استراتژی تخصیص دارایی گسترده. با این حال, با توجه به نوسانات بالاتر خود را, همبستگی قوی با بازارهای سهام, و مزایای تنوع اپیزودیک, کالاها باید برای بخش قابل توجهی از تخصیص کلی نمونه کارها را به حساب نمی. بجای, تخصیص متوسط باید تاکتیکی در طبیعت, به عنوان بخشی از یک سطل از دارایی های پر مخاطره است که شامل سهام, اوراق قرضه جهانی و عملکرد بالا.
