I t سخت استبرای اینکه احساس پیشگویی نکنیدبا تشدید سیاست های فدرال رزرو، قیمت دارایی ها کاهش یافته است. سهام، همانطور که با شاخص کل شرکت Wilshire 5000 اندازه گیری می شود، از ژانویه 12 تریلیون دلار از ارزش بازار خود را کاهش داده است. 7 تریلیون دلار دیگر از اوراق قرضه پاک شده است که 14 درصد از ارزش خود را از دست داده است. حدود 2 تریلیون دلار از ارزش بازار ارزهای دیجیتال طی سال گذشته از بین رفته است. قیمت مسکن کندتر تنظیم می شود، اما در حال کاهش است. نرخ وام مسکن در مقایسه با 3 درصد در سال گذشته به 7 درصد رسیده است. و این همه در آمریکاست – یکی از قوی ترین اقتصادهای جهان.
مرورگر شما از عنصر پشتیبانی نمی کند.
افزایش نرخ ها اقتصاد آمریکا را کند می کند و باید پشت تورم را بشکند. اما چه چیز دیگری را خواهند شکست؟از زمانی که فدرال رزرو دوباره نرخ بهره را در 22 سپتامبر افزایش داد، بازارهای جهانی دچار آشفتگی شدند. زمانی که دولت بریتانیا یک روز بعد کاهش مالیات بدون بودجه را اعلام کرد، فروش آتش‌سوزی توسط صندوق‌های بازنشستگی باعث شد که بازده اوراق قرضه دولتی (یا «گلت») از کنترل خارج شود. سپس سرایت به بازار خزانه داری آمریکا سرایت کرد، بازاری که به همان اندازه که در آغاز کووید-19 بود، بی ثبات و غیر نقد است. هزینه بیمه در برابر نکول بانک جهانی Credit Suisse به شدت افزایش یافته است. این فروپاشی‌ها نشان می‌دهد که جهان وارد مرحله جدیدی می‌شود، که در آن بازارهای مالی دیگر فقط درد ناشی از سازگاری با شرایط اقتصادی جدید - قیمت‌گذاری در نرخ‌های بالاتر و رشد کمتر - را منعکس نمی‌کنند، بلکه اکنون درد خود را نیز گسترش می‌دهند.
بدترین درد زمانی احساس می شود که مؤسسات مالی شکست بخورند. دو راه برای این کار وجود دارد: عدم نقدینگی یا ورشکستگی. سیاست پولی سخت‌تر احتمالاً هر دو را تحریک یا آشکار می‌کند. این عدم نقدینگی است که اول است - و به خوبی و واقعاً وارد شده است. از صندوق های بازنشستگی بریتانیا استفاده کنید. آنها از یک استراتژی به نام "سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی" برای محافظت در برابر حرکت های نرخ بهره استفاده می کنند. زمانی که نرخ‌ها افزایش یافت، با حاشیه‌هایی مواجه شدند که با فروش گیلت‌ها مواجه شدند. بازدهی به قدری سریع حرکت کرد که با کاهش قیمت‌ها به فروش آتش تبدیل شد. بانک انگلستان مجبور شد برای خرید اوراق قرضه وارد عمل شود. حداقل صندوق‌های بازنشستگی آمریکایی با بدهی‌های خود به یک شکل رفتار نمی‌کنند، به این معنی که بعید است با انفجارهای مشابهی مواجه شوند.
اما صندوق های بازنشستگی تنها دارندگان اوراق قرضه نیستند که ممکن است با مشکلات نقدینگی مواجه شوند. در 4 اکتبرصندوق بین المللی پولزنگ هشدار در مورد صندوق های اوراق بهادار باز ، که دارای 41 دلار دارایی است ، یک چهارم دارایی های مالی خارج از سیستم بانکی. سرمایه گذاران می توانند روزانه یک بار منابع خود را بفروشند ، "اما ممکن است مدیران صندوق برای فروش دارایی برای دیدار با این رستگاری ها ، به ویژه هنگامی که بازارهای مالی بی ثبات است ، هشدار دهد."صندوق بین المللی پولاین امر آنها را در معرض قیمت گذاری در بازار قرار می دهد. جریان های خروجی سرگرم کننده هستند. سرمایه گذاران امسال 8 ٪ از دارایی های خود را از این صندوق ها بیرون آورده اند.
همانطور که در چنین شرایطی انتظار می رود ، هزینه های اعتبار به سرعت در حال افزایش است. بتسی گراسک از مورگان استنلی ، یک بانک ، نشان می دهد که این تغییر چقدر ناگهانی بوده است: "در جدیدترین افراد ارشد وام گیرندگان هر سؤالی را که از بانکداران در مورد شرایط مالی سؤال می کردند ، به یکباره می پرسیدند. هرگز قبلا آن را ندیده ام."با این حال ، مشکل واقعی زمانی است که اعتبار در دسترس نباشد - هیچ مهم قیمت نیست. معامله گران بریتانیایی گزارش می دهند که در روزهای پس از اعلام دولت برنامه های خود ، "هیچ پیشنهادی" برای گیلت ها وجود ندارد. اقدامات نقدینگی در بازار خزانه داری نیز رو به وخامت گذاشته است. ما شاهد هستیم که دوباره در مارس 2020 اتفاق افتاده است. همان اوراق خزانه داری با قیمت های مختلف معامله می شود ، گسترش پیشنهادات در حال گسترش است. "می گوید دارل دافی از دانشگاه استنفورد. استراتژیست های بانک آمریکا شاخص استرس اعتباری خود را "مرزی بحرانی" توصیف می کنند.
بازار سهام به همان اندازه آشفته بوده است ، اما حداقل آنها همچنان به عملکرد خود ادامه داده اند. تال کوهن از Nasdaq ، بورس اوراق بهادار می گوید: "شما ممکن است قیمتی را که می دیدید دوست نداشته باشید."او هنوز شاهد "نابودی تقاضا" نبوده است ، نازک شدن از کتاب سفارش که وقتی خریداران و فروشندگان شروع به کشیدن سفارشات خود به صورت گسترده می کنند. این درحالی است که استراتژیست های بانک مرکزی آمریکا فکر می کنند بازارها به سطحی رسیده اند که در آن ممکن است ضررها وجوه را مجبور به فروش دارایی برای جمع آوری پول نقد کنند و باعث تسریع در فروش شوند.
عدم نقدشوندگی در بازارهای اعتباری به اندازه کافی یک مشکل است. می تواند به فقدان کامل وام تبدیل شود. هفته گذشته بانک های بریتانیا عجله کردند تا وام های مسکن را از قفسه های ضرب المثل خود خارج کنند. اگر این پویایی از کنترل خارج شود، معمولاً می‌توان آن را با ورود بانکهای مرکزی و فعالیت به عنوان وام دهندگان آخرین راه حل، همانطور که بانک انگلستان انجام داد، حل کرد. با این حال، خطر انجام این کار بی اهمیت نیست. چنین مداخله ای از تسهیل کمی، خرید اوراق بهادار با استفاده از پول بانک مرکزی استفاده می کند - راهی که بانک های مرکزی برای تسهیل سیاست های پولی استفاده می کنند. بنابراین ممکن است ایمان به تعهد بانک مرکزی برای مبارزه با تورم تضعیف شود.
ناظران بازار اکنون به این فکر می کنند که آیا این همه فشار منجر به ورشکستگی می شود، که زمانی اتفاق می افتد که ارزش دارایی های یک موسسه کمتر از بدهی های آن باشد. این سرنوشتی است که بر سر بیمه گذاران از جملهAIGو بانکها، از جمله Lehman Brothers، در سال 2008. مالکان خانه در سرتاسر آمریکا وام‌های خود را نکول کردند، به این معنی که اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن، دارایی‌هایی که بسیاری از شرکت‌ها خریداری کرده بودند، دیگر ارزشی نزدیک به قیمت خرید اولیه خود نداشتند. ورشکستگی کشنده است و فقط با ورشکستگی یا وثیقه قابل حل است.
تنش فعلی اولین آزمون بزرگ یک سیستم مالی جدید است. تنظیم‌کننده‌ها به دنبال این بوده‌اند که مؤسسات مهم سیستمی را - همانطور که Lehman Brothers مطمئناً تعیین می‌شد - بیش از حد ایمن کنند که شکست بخورند. آنها این کار را با وادار کردن شرکت‌هایی که به این عنوان تعیین شده‌اند به پیروی از قوانین سختگیرانه سرمایه، نقدینگی و ریسک‌پذیری و همچنین با آزمایش استرس آنها در شکست‌های اقتصادی فرضی انجام داده‌اند. تنظیم‌کننده‌ها همچنین سعی کرده‌اند تا عدم شفافیت و ریسک طرف مقابل را کاهش دهند - کانال‌هایی که از طریق آن ترس‌ها در مورد Lehman به سوء ظن نسبت به کل سیستم بانکی تبدیل شد.
نتیجه این است که لایه‌های حفاظتی در اطراف مهمترین نهادهای سیستم مالی وجود دارد. در قلب بازارها، اتاق های تسویه قرار دارند که معاملات سهام و اوراق مشتقه را بین اعضای خود (عمدتا بانک های بزرگ) تسویه می کنند. برای پیوستن به یک اتاق پایاپای، یک عضو باید در صورت پیش‌فرض، «حاشیه اولیه» را ارسال کند. اگر بازارها حرکت کنند، این حاشیه می تواند افزایش یابد. این سیستم در برابر پیش‌فرض حتی بزرگترین اعضای اتاق‌های پایاپای، مانند جی‌پی مورگان چیس یا سیتی‌گروپ، تحت آزمایش استرس قرار گرفته است.
بانک ها که بین خانه های پاکسازی و سایر موسسات مالی ایستاده اند ، نیز از نظر شکل بهتری دارند. موضوعاتی که باعث سقوط برادران لمان شد این بود که این شرکت سرمایه کافی نداشته است (در بعضی مواقع منجر به مرگ آن ، سرمایه فقط 3 ٪ از دارایی ها را در اختیار داشت) ، وام های زیادی را به دست آورد (نگه داشتن بدهی به ارزش 30 برابر آنعدالت) ، یک مدل تجاری مشکوک (شرط بندی های عظیمی در بازار مسکن آمریکا) داشت و ریسک زیادی را به خود اختصاص داده بود.
امروز 30 بانک وجود دارد که توسط تنظیم کننده ها از نظر سیستمی مهم هستند ، که حدود 28 مورد در آن وجود داردkbwشاخص بانک جهانی NASDAQ ، که سهام بانک را ردیابی می کند. این 28 بانک با سرمایه به ارزش 13 ٪ از دارایی های دارای ریسک خود تأمین می شوند (نمودار 1 را ببینید) و دارای بدهی پنج برابر ارزش خود هستند. با وجود این ، آنها یک لایحه بهداشتی کاملاً تمیز دریافت نمی کنند: برخی از مدل های تجاری شکننده به نظر می رسند. به طور متوسط بانک ها سود به ارزش 9 ٪ از سهام خود را در سه ماه گذشته بازگرداندند ، اما بدترین (غیر از اعتبار سوئیس) فقط 4 ٪ بازگشت. دشوار است بدانید که آیا خطرات بزرگی به وجود آورده است یا خیر.
یک رئیس بانک می گوید: "بانک های آمریکایی کاملاً قوی تر هستند."کمتر کسی در مورد بانکهای اروپایی چنین اظهاراتی را ارائه می دهد ، و مطمئناً هیچ کس در مورد اعتبار سوئیس نیست. این شرکت در سه ماهه گذشته بازده سهام منفی 14 ٪ ، قیمت سهم آن کاهش یافته است و سرمایه گذاری در بازار آن اکنون فقط 12 میلیارد دلار است. با این حال ، حتی اعتبار Suisse در نزدیکی سقوط به سبک لمان نیست. این سرمایه با سرمایه 14 ٪ از دارایی های دارای ریسک خود تأمین می شود. اگرچه مبادلات اعتباری اعتباری اعتباری Suisse ، که مانند بیمه در برابر پیش فرض عمل می کنند ، جهش یافته اند (به نمودار 2 مراجعه کنید) ، اما آنها هنوز هم نشان می دهند که احتمال پیش فرض در رقم های کم و متوسط است.
بانک های بزرگ به دوره جدید مستحکم می روند. اما آیین نامه ای که دفاع آنها را تقویت کرده است ، آنها را نیز کاهش داده است. تقاضای سرمایه بالا ، رقابت را برای آنها سخت می کند. از آنجا که آنها باید وزن خطر را به انواع دارایی ها اضافه کنند ، اکنون فقط چیزهای کسل کننده ای دارند. نسبت اهرم اندازه آنها را محدود می کند. در مقابل ، مؤسسات مالی که از نظر سیستمی مهم نیستند ، از این قوانین بی توجه نیستند.
این تأثیر را می توان در ترازنامه ها مشاهده کرد. در سال 2010 ، پس از بحران مالی ، بانکها 115 دلار دارایی های مالی را در اختیار داشتند. سایر موسسات مالی ، مانند صندوق های بازنشستگی ، بیمه گذاران و مدیران دارایی جایگزین ، تقریباً به همین مبلغ نگهداری می شوند. در سالهای پس از آن ، برش غیر بانکی رشد کرده است. در پایان سال 2020 آنها دارایی به ارزش 227Trn ، یک چهارم بیشتر از بانک ها داشتند. به همین ترتیب ، چهار پنجم وام های آمریکایی قبل از بحران مالی از بانک ها ناشی شد. امروز فقط نیمی از این کار را انجام می دهند ، و بیشتر این موارد به سرمایه گذاران فروخته می شود.
بنابراین چیزهای بدخلقی احتمالاً در مؤسسات دیگر است. کدام یک؟در سال 2007 مشکلات در املاک و مستغلات آغاز شد. این بار آمریکایی ها بدهی وام به مراتب کمتری دارند ، اما سرعت زیاد رشد قیمت در مسکن مسکونی نشان می دهد که برخی از خریداران با مشکلات روبرو خواهند شد. در واقع ، سه چهارم از کسانی که در دو سال گذشته خریداری کرده اند از تصمیم خود پشیمان هستند. اشکال دیگر املاک و مستغلات نیز آسیب پذیر است. شرکت ها در حال کم کردن دفاتر خود برای سازگاری با کار از خانه هستند و برای توسعه دهندگان تجاری بسیار اهرم ایجاد می کنند. چارلز بندیت از تاكونیک شرکا ، توسعه دهنده در نیویورک ، خاطرنشان می کند که تعداد زیادی از بدهی های با نرخ شناور تصمیم گرفته اند ، به این معنی که هزینه های خدمات بدهی آنها قبلاً دو برابر شده است.
مایکل بری ، که در سال 2008 پس از کوتاه کردن اوراق بهادار تحت حمایت وام ، به شهرت شلیک کرد ، با توجه به رشد ارائه دهندگان "خرید و فروش-پسند" و سهولتی که مصرف کنندگان توانسته اند بتوانند از کارت اعتباری استفاده کنند ، نگران مالی مصرف کننده ناامن است. خطوطگلدمن ساکس ، یک بانک ، در سال 2019 وارد اعتبار مصرف کننده شد و به راه اندازی Apple Card کمک کرد. اکنون در شش ماه گذشته نرخ پیش فرض غیرمعمول 3 ٪ دارد. خانم گراسک از مورگان استنلی خاطرنشان می کند که ، زیرا این یک چرخه محور با شوک نرخ بهره است ، احتمالاً مشکل ابتدا به وام هایی می رسد که به سرعت به نرخ های بالاتر باز می گردند: "بدهی نرخ شناور ، مانند کارتهای اعتباری ، فوری است ، سپس واقعی تجاریاملاک ، خودکار و در نهایت وام. "
ست برنشتاین ، رئیس Alliancebernstein ، مدیر دارایی ، یکی از سریعترین بخش های اعتبار خصوصی به شرکتهای خدمات نرم افزاری ارائه شده است."این دستگاه های نقدی خارق العاده بوده اند ، زیرا آنها مدل های اشتراک دارند."جریانهای نقدی که ارائه می دهند برای تأمین بودجه استفاده شده است ، به این معنی که بسیاری از بنگاه ها اکنون بسیار اهرم هستند. آنها همچنین در رکود آزمایش نشده اند. آقای برنشتاین اوضاع را با اوراق بهادار بدهی مسکن مقایسه می کند ، به این ترتیب که اطلاعات بسیار کمی در مورد بدهی در دسترس است.
این شرکت ها به طور گسترده تری هستند که بیشتر در معرض خطر هستند. آنها بدهی به ارزش 80 ٪ ازتولید ناخالص ملی، در مقایسه با 65 ٪ در سال 2007. یک سوم بدهی شرکت های آمریکایی دارای امتیاز استBBB، پایین ترین رتبه بندی درجه سرمایه گذاری. شرکت های کاهش یافته دیگر واجد شرایط برای اوراق بهادار بسیاری از سرمایه گذاران نیستند. پیش فرض اکنون در حال رسیدن است. Bausch Health ، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ، در تاریخ 30 سپتامبر از شبح منصرف شد و نرخ پیش فرض صادرکنندگان با بازده بالا را از ژوئن سال 2020 به بالاترین خود برد. تصاحب توییتر الون مسک در ماه آوریل برای صدور آن بدون ضرر تلاش خواهد کرد.
چه کسی این دارایی های بد را در اختیار دارد؟بنگاههای مالی که طی 15 سال گذشته تعداد زیادی رشد کرده اند ، اولین مقام برای نگاه کردن هستند. دارایی های جایگزین ، که شامل سهام خصوصی ، املاک و مستغلات و صندوق های تامینی است ، اکنون فقط از 8 ٪ از کل دارایی های مالی در سال 2006 به 15 ٪ افزایش یافته است. آنها امسال زیان کاغذی 11 ٪ در سرمایه گذاری خود را به دست آورده اند ، که سقوط بسیار کمتری نسبت به بازارهای عمومی است. این ممکن است منعکس کننده سرمایه گذاری معقول باشد - یا عدم تمایل به سازگاری با واقعیت.
بنگاه هایی که از وزن کامل تنظیم شده اند ، مکان دیگری برای نگاه کردن هستند. شورای ثبات مالی و نظارت ، لباس هایی که توسط خزانه داری برای تماشای موسسات مالی مهم ایجاد شده است ، سعی در نظارت بر شرکت های بزرگ بیمه ، از جمله MetLife ،AIGو محتاطانهاما Metlife برای واژگون شدن این تعیین ، دادخواستی را به دست آورد و سپس شورا مشخصات خود را از بقیه لغو کرد.
اگر بسیاری از سرمایه گذاران شسته شوند ، همانطور که اگر یک موسسه مالی غیر بانکی شکست بخورد ، خوب ، "چه کسی اهمیت می دهد؟"یک رئیس بانکی را رد می کند. با توجه به اصلاحات از آخرین بحران مالی ، بعید به نظر می رسد که شکست های مؤسسات آنقدر بزرگ و مهم باشند که دولت ها باید آنها را وثیقه کنند. مؤسسات سیستمی از یک رویداد دیگر مانند انفجارهای صندوق های تامینی جان سالم به در می برندLTCM(در سال 1998) و Archegos (در سال 2021). اما این زندگی را برای بانکهای مرکزی آسان نمی کند. این وظیفه آنهاست که سیاست را به اندازه کافی برای خنک کردن تورم بدون ایجاد فعالیت جدی در بازارهای مالی محکم کنند. و انجام هر دو به طور فزاینده ای دشوار است.■
برای تجزیه و تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان در اقتصاد ، تجارت و بازارها ، . cs-1opcn9. css-1opcn9 . efr6q1o0+*
این مقاله در بخش امور مالی و اقتصاد نسخه چاپی تحت عنوان "The Rumbling نزدیک می شود" ظاهر شد
